Η επικοινωνία με τους εφήβους μέσα στην πανδημία του COVID-19
Στο πολύ ενδιαφέρον της άρθρο (https://www.apa.org/monitor/2021/06/communicating-teens-covid) η Zara Abrams προτείνει τρόπους που οι γονείς μπορούν να επικοινωνήσουν αποτελεσματικότερα με τους εφήβους αυτή την περίοδο.
Αυτό που χρειάζονται όλοι οι έφηβοι είναι μια αίσθηση αυτονομίας, η οποία έρχεται σε αντίθεση με τη διάχυτη αίσθηση κινδύνου και των μέτρων προστασίας ενάντια στον ιό. Μία από τις παραμέτρους που θέτει η Zara Abramsείναι η σωστή ενημέρωση για τη δημόσια υγεία και η αμφίδρομη συζήτηση με τους γονείς, κάτι που μπορεί να βάλει τα πράγματα σε πιο ασφαλή βάση με λελογισμένα όρια και κανόνες.
Όμως τι γίνεται όταν οι συγκρούσεις πολλαπλασιάζονται και στο σπίτι υπάρχει μια αίσθηση διαρκούς συνύπαρξης; Η Mary Fristad, PhD, ABPP προτείνει κάποιες στρατηγικές, όπως την αναζήτηση της ιδιωτικότητας από τους εφήβους και την επικοινωνία με τους γονείς με άλλους εναλλακτικούς τρόπους, όπως σημειώματα σε ένα κοινό τετράδιο.
Ταυτόχρονα, αυτός ο κοινός χρόνος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να καταπιαστούν οι γονείς και οι έφηβοι με ασχολίες που μπορούν να ενισχύσουν τη σχέση τους, όπως μια κοινή βόλτα με τον σκύλο, το μαγείρεμα κ.α. Όλα αυτά γίνονται αφορμές για να περάσουν καλά όλοι και να μοιραστούν πράγματα. Είναι πιο εύκολο να προσεγγίσουμε τους εφήβους όταν κάνουμε κάτι μαζί, παρά όταν τους έχουμε απέναντι μας στο τραπέζι «ανακρίνοντας» τους.
Ο χρόνος, επίσης, που περνούν οι έφηβοι μπροστά στις οθόνες είναι ένα αγκάθι στις σχέσεις με τους γονείς και ένας διαρκής πονοκέφαλος ελέγχου για τους τελευταίους. Είναι σημαντικό, όμως, να κατανοήσουν οι γονείς ότι πιο σημαντικό από το πόσο βλέπουν είναι το τι βλέπουν οι έφηβοι και για ποιον λόγο. Το κάνουν για να χασομερήσουν ή για να χαλαρώσουν μετά το σχολείο; Ο Patti Valkenburg, PhD υποστηρίζει ότι το να επικοινωνούν οι έφηβοι με άλλους εφήβους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή να συμμετέχουν σε ομαδικά online video games τους βοηθά να διαμορφώσουν την ταυτότητα τους, να χτίσουν κοινωνικές δεξιότητες και να ανακαλύψουν τη σεξουαλικότητα τους. Αντί να αναλώνονται σε απαγορεύσεις συλλήβδην οι γονείς είναι καλύτερο να βάζουν ρεαλιστικά όρια στη χρήση των οθονών και να συζητούν με τα παιδιά τους για το περιεχόμενο των όσων βλέπουν/συμμετέχουν, ώστε να μπορούν και τα ίδια να ελέγχουν τη συμπεριφορά τους και να αναγνωρίζουν τα επιβλαβή για εκείνα. Η Padilla-Walker γράφει: “Είναι καλύτερο να κρατάμε ανοιχτούς τους διαύλους επικοινωνίας, γιατί η υπερβολική απαγόρευση σε αυτή την ηλικία τείνει να οδηγεί σε μυστικοπάθεια».
Μια άλλη παράμετρος που θίγουν οι ειδικοί της ψυγικής υγείας είναι πόσο υποστηρικτικοί και ανοιχτοί πρέπει να είναι οι γονείς απέναντι στις ανάγκες των εφήβων. Η ενεργή ακρόαση και η αναγνώριση των συναισθημάτων τους έναντι των συμβουλών είναι αυτή που χρειάζεται να εξασκήσουν αυτές τις μέρες οι γονείς. Η παραδοχή του πόσο δύσκολη έχει υπάρξει αυτή η χρονιά και ότι είναι φυσιολογικό να ζορίζεται κανείς σε αυτές τις συνθήκες είναι πάρα πολύ σημαντική. Το να είναι ανοιχτοί οι γονείς στα σημάδια ότι κάτι απασχολεί τον έφηβο είναι, επίσης, πολύ σημαντικό. Ο έφηβος πολλές φορές δε θα αρχίσει συζήτηση για το πόσο δύσκολο είναι όλο αυτό. Θα αναφέρει κάτι που ανάρτησε κάποιος συμμαθητής στοFacebook,θα πει κάποιο περιστατικό στο διαδικτυακό μάθημα ή ότι δεν έχει όρεξη να κάνει τα μαθήματα του. Το σημαντικό είναι να είναι εκεί ο γονιός να τον ακούσει και να κατανοήσει την ανάγκη του για συναισθηματική υποστήριξη.